سخنان مارك تواين-سری دوم
سخنان مارك تواين-سری دوم
تختخواب، خطرناكترين جاي دنياست، چون صدي نود مردم در آن ميميرند.
يك گفتار درست، ابزاري توانمند است.
زماني كه پسري چهارده ساله بودم، پدرم آن چنان بيسواد بود كه به سختي ميتوانستم وجودش را تاب آورم. ولي زماني كه بيست و يك ساله شدم، از اينكه پيرمرد در طي اين هفت سال، چقدر آموخته، شگفت زده شدم.
در برابر يورش خنده، هيچ امري نميتواند پايداري كند.
آسمان هركس به اندازه ي روشني و تاري قلب او، روشن يا تار است.
انسان، تنها حيوانيست كه شرم ميكند؛ يا بايد شرم كند.
شكم پر در برابر كله ي خالي و قلب تهي ارزشي ندارد.
تنها آموزش و پرورش است كه دل آدمي را نرم مي سازد و ايجاد مهرباني و شفقت و نيكي مي كند.
بزرگان به كارهاي كوچك و بي اهميت بسيار زود رسيدگي مي كنند.
در عمل ثابت شد كه گفتن آسان و عمل دشوار است.
ادامه مطلب